باززنده سازی چله خانه و فضاهای پیرامون بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی

بناهای تاریخی میراث فرهنگ و یادگار خرد جمعی بشر در گذر تاریخ هستند و در شناخت پشتوانه فرهنگی ملتها، آنان را بکار می آیند. از این رو پدید آوردن امکانی مناسب برای دریافت و شناخت بناهای تاریخی امری بدیهی است . بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی یکی از این مجموعه بناهاست که به علت شکل گیری در دورانی که به لحاظ فرهنگی و اجتماعی از نقاط عطف تاریخ ایران به شمار می روند، حائز اهمیت جدی جهت شناخت و دریافت ظرایفش می باشد. اما در بازشناسی هر معماری ناگزیر از درک تفکر پدید آورنده آن معماری می باشیم . که در این رساله نخستین گام حرکت است . شناخت عرفان و سپس تصوف اسلامی به عنوان اولین نحله فکری بنیانگزار این مجموعه بناها و دقت در آداب و مناسک زهد و آئین های ریاضت و چله نشینی و همچنین دریافت فضای معماری لازم جهت ادای این آئین از هر جهت ، دستاورد مطالعات این فصل می باشد. پس از آن به بازشناسی هنر و معماری از خاستگاه عرفان پرداخته ایم تا بتوان وجوه شاخص هنر و معماری تنیده با این اندیشه را خوب شناخت و تطبیق آنها با صورتهای هنری بکار رفته در معماری بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی به دقت انجام شود. در مسیر حرکت خود، از این پس بر پهنه شهر اردبیل و بازشناسی تاریخی، اجتماعی و فرهنگی آن تاکید کرده و نیز ضمن شناخت بافت شهری اردبیل، آن را به عنوان دامنه ای که بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی برآن نشسته است ، از گذشته تا به امروز از نظر گذرانده ایم. از همین راه در فصلی جداگانه به تفصیل و با نگاهی ژرف به بازشناسی خود بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی می رسیم و جزء جزء آن را از تاریخ تا معماری می شناسیم. پس از تکمیل اندوخته دانش خود از این بستر، در فصل بعد نگاهی دیگر خواهیم داشت بر مبانی نظری باززنده سازی بناهای تاریخی. در این فصل ضمن گذری بر سیر تکوین این مبانی، دریافت و نگاه خود را از آن مطرح نموده و در واقع این فصل بطور مجرد بیان یک تئوری از استنتاج شناخت تئوری های مطرح شده پیشین می باشد و در سایه آن طراحی معماری ما شکل یافته و پیش می رود. در فصل آخر ضمن نکه ایده ها و تئوری های معماری مطرح می شود - که همگی بر پایه دریافت و درک بنای تاریخی از پشت شیشه زمانه حال است - خطوط معماری ترسیم شده را سامان داده و بصورت مدارک تصویری معرفی کرده ایم.